چند میراث فرهنگی ناملموس جهان

کمیته بین‌دولتی برای حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس، طی نشست سالانه خود که از 13 تا 18 دسامبر به صورت آنلاین برگزار شد، چهار عنصر را در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو که نیاز به حفاظت فوری دارند و 39 عنصر را در فهرست نمایندگی فرهنگ ناملموس ثبت کرد.

کمیته بین دولتی به ریاست Punchi Nilame Meegaswatte، دبیرکل کمیسیون ملی سریلانکا برای یونسکو، چهار پروژه را به فهرست اقدامات حفاظتی خوب اضافه کرد و 172000 دلار از صندوق میراث فرهنگی ناملموس به پروژه حفاظتی ارائه شده توسط مغولستان 1164 دلار اختصاص داد. به پروژه ای در جیبوتی و 266000 دلار دیگر برای پروژه ای در تیمور شرقی.

برای اولین بار در سال جاری، کمیته بین دولتی تصمیم گرفت عناصری از کنگو، دانمارک، ایسلند هائیتی، جمهوری فدرال میکرونزی، مونته نگرو، جمهوری دموکراتیک کنگو، سیشل و تیمور شرقی را در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو ثبت کند. 630 عنصر از 140 کشور.

عناصر اضافه شده به فهرست نمایندگی میراث فرهنگی ناملموس به ترتیب کتیبه:

1.ایالت پرجمعیت بولیوی –

جشنواره بزرگ تاریجا

جشنواره بزرگ تاریجا در بولیوی هر ساله در ماه های آگوست و سپتامبر با راهپیمایی های مذهبی، جشنواره ها، مسابقات و آتش بازی برگزار می شود. این جشنواره که از طریق خانواده ها و کلیسا منتقل می شود، ریشه در دوره استعمار دارد، زمانی که ساکنان تاریجا از سنت روچ برای درمان بیماری ها و محافظت از عزیزانشان درخواست می کردند. با موسیقی و رقص پر جنب و جوش، صنایع دستی منطقه، غذاهای سنتی و زائرانی که لباس ها و ماسک های رنگارنگ پوشیده اند، مشخص می شود. این جشنواره علاوه بر اهمیت مذهبی، آغاز فصل رشد است.

2.جمهوری بولیواری ونزوئلا –

چرخه جشن در اطراف عبادت و عبادت نسبت به سنت John the Baptist

جشن های سنت جان باپتیست ونزوئلا در قرن هجدهم در جوامع آفریقایی-ونزوئلا آغاز شد. این جشن ها که به عنوان نماد مقاومت فرهنگی و آزادی تلقی می شوند، با طبل زدن، رقص، داستان سرایی و آواز شادی و راهپیمایی با مجسمه سنت جان باپتیست مشخص می شوند. در 23 ژوئن، سانجوانروها با دوستانشان دیدار می کنند و به کلیساها و مراکز مذهبی می روند. در 24 ژوئن، تصویر قدیس در رودخانه محلی غسل تعمید داده می شود، تا این رویداد کتاب مقدس را بزرگداشت کند. شیوه ها و دانش در خانواده ها و از طریق گروه های اجتماعی و مدارس منتقل می شود.

3.اکوادور –

پاسیلو، آهنگ و شعر

پازیلو نوعی موسیقی و رقص است که در قرن نوزدهم در اکوادور پدیدار شد. این تلفیقی از عناصر موسیقی بومی، مانند یاراوی، با ژانرهای مختلف از جمله والس، مینوئت و بولرو است. موسیقی معمولاً با گیتار همراه است و در رقص های سالن رقص، رویدادهای عمومی و کنسرت های در فضای باز اجرا می شود. از نظر شعر، اساساً یک شعر موزیکال شده است، با اشعاری مربوط به عشق، وطن و زندگی روزمره. برای اکوادوری ها، pasillo یک نشانگر هویت و نوعی بیان جمعی است. در خانواده ها، در مراکز آموزشی رسمی و از طریق گروه های موسیقی منتقل می شود.

4.پاناما –

رقص ها و عبارات مرتبط با جشن Corpus Christi

جشنواره کورپوس کریستی یک جشنواره مذهبی در پاناما است که بدن و خون مسیح را جشن می گیرد. این سنت کاتولیک را با شیوه‌های محبوب ترکیب می‌کند و با نمایش‌های تئاتری، رقص‌های بورلسک و لباس‌ها و ماسک‌های رنگارنگ مشخص می‌شود. جشنواره با اجرای تئاتری که نبرد بین خیر و شر را به تصویر می‌کشد آغاز می‌شود و پس از آن راهپیمایی و تجمع در خیابان‌ها و خانه‌های خانوادگی برگزار می‌شود. دانش و مهارت های مربوطه از طریق شرکت در جشنواره و مشارکت جوانان در گروه های رقص و تیم های ماسک سازی و غیره منتقل می شود.